ตัวกรองผลการค้นหา
รำโคม
หมายถึงน. การรำแบบหนึ่ง ผู้เล่นถือโคมรำเป็นท่าต่าง ๆ, เดิมเล่นเฉพาะในงานหลวง.
หมากเก็บ
หมายถึงน. การเล่นของเด็กใช้เม็ดกรวดหรือลูกไม้โยนแล้วเก็บ มีวิธีการเล่นและกติกาต่าง ๆ.
มัย
หมายถึงน. ม้า, ลา, อูฐ. (ป., ส. มย).
สายง่อง
หมายถึงน. สายโยงใต้คางม้าไม่ให้เงย.
อีแก่กินน้ำ
หมายถึงน. ชื่อการเล่นไพ่อย่างหนึ่ง. ไพ่อีแก่
ตะบึง
หมายถึงว. รีบเร่งไปไม่หยุดหย่อน เช่น ควบม้าตะบึงไป.
ของขบเคี้ยว
หมายถึงน. ของกินเล่นที่ไม่เจตนากินให้อิ่ม.
ตีผี
หมายถึงน. วิธีเล่นการพนันบิลเลียดชนิดหนึ่ง.
โป่
หมายถึงก. อยู่ข้างหลังที่สุด (ใช้พูดในการเล่นเช่นหยอดหลุม).
วาทิน
หมายถึงน. คนเล่นดนตรี. (ดู วาที).
อีตัว
หมายถึงน. เบี้ยใช้ทอยในการเล่นบางอย่างเช่นต้องเต.
ปี๋
หมายถึงน. การเล่นพนันงวดหนึ่ง คือ เฉ่งเงินกันเมื่อหมดเบี้ยครั้งหนึ่ง (มักใช้แก่การเล่นไพ่ไทย).