ตัวกรองผลการค้นหา
ป่าโปร่ง
หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นไม่หนาแน่นนัก.
พนาศรัย
หมายถึงน. ผู้อยู่ป่า. (ส. วนาศฺรย).
เยิง
หมายถึงว. ป่าเถื่อน. น. ป่า เช่น มาแต่เยิง.
เรี้ยวรก
หมายถึงว. รกมาก เช่น ป่าเรี้ยวรก, รกเรี้ยว ก็ว่า.
วนาลี
หมายถึงน. ทางป่า; แนวไม้. (ส.).
สณฑ์
หมายถึง(แบบ) น. ชัฏ, ดง, ที่รก, ที่ทึบ. (ป. สณฺฑ; ส. ษณฺฑ).
สิงสาราสัตว์
หมายถึงน. สัตว์ต่าง ๆ มักหมายถึงสัตว์ป่า เช่น ในป่าใหญ่มีสิงสาราสัตว์นานาชนิด.
ป่าช้า
หมายถึงน. ป่าหรือที่ซึ่งจัดไว้เป็นที่ฝังหรือเผาศพ.
วนานต์
หมายถึงน. ชายป่า. (ป., ส.).
พนโคจร
หมายถึง[พะนะโคจอน] น. ชาวป่า, พรานป่า. (ส. วนโคจร).
แขม
หมายถึง[แขมฺ] น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Saccharum arundinaceum Retz. ในวงศ์ Gramineae มักขึ้นตามชายนํ้า ชายป่า และชายเขาที่ชุ่มชื้น, พง ก็เรียก.
ทุรัถยา
หมายถึง[-รัดถะยา] (แบบ) น. ทางไกล. (พงศ. เลขา).