ตัวกรองผลการค้นหา
โยคยะ
หมายถึง[โยกคะยะ] ว. สมควร, เหมาะ. (ส. โยคฺย).
โยคะ
หมายถึงน. การทำจิตใจให้สงบ, การที่จิตไม่รับรู้อารมณ์ คือ รูป เสียง กลิ่น รส และสัมผัสต่าง ๆ, วิธีการควบคุมร่างกายและจิตใจได้อย่างสมบูรณ์โดยการทำจิตให้เป็นสมาธิ.
โยคี
หมายถึงน. นักบวชผู้ปฏิบัติตามลัทธิโยคะ, ฤษีพวกหนึ่ง. (ป.; ส. โยคินฺ ว่า ผู้ปฏิบัติตามลัทธิโยคะ).
โยถิกะ
หมายถึงน. ยูถิกา, ต้นพุทธชาด.
โยนหัวโยนก้อย
หมายถึงก. โยนสตางค์หรือสิ่งอื่นขึ้นไปแล้วทายว่าตกลงมาจะหงายด้านหัวหรือก้อย.
โย้เย้
หมายถึงว. รวนหรือซวนเซมีอาการจะหลุดหรือทลายลง เช่น ฟันโย้เย้ เรือนโย้เย้, ไม่ตรงรูป เช่น เขียนหนังสือโย้เย้.
โยธ-
หมายถึง[-ทะ-] น. พลรบ, ทหาร. (ป., ส.).
โยธา
หมายถึง[โยทา] น. พลรบ, ทหาร. (ป., ส.).