ตัวกรองผลการค้นหา
พรรเหา
หมายถึง[พัน-] ว. มาก, ยิ่ง, พันเหา ก็ใช้ เช่น คือ เทพเพียงพันเหา. (สมุทรโฆษ).
พาหะ,พาหะ,พาหา
หมายถึงน. แขน. (ดู พาหุ). (ป., ส.).
ยัดข้อหา
หมายถึงก. ยัดความผิดให้แล้วตั้งข้อหา.
ลีฬหา
หมายถึง[ลีนหา] น. การเยื้องกราย; (แบบ) ความงาม, ความสง่า. (ป.).
สายเหา
หมายถึงน. สายเชือกหรือหนังที่รั้งอานหรือเบาะม้า แล้วมาโยงกับโคนหางม้า.
โหยหา
หมายถึงก. คร่ำครวญถึงบุคคลผู้เป็นที่รักซึ่งพลัดพรากจากไปเป็นต้น.
ให้หา
หมายถึงก. เรียก, บอกให้ไปหา.
เหา,เหา,เหาฉลาม,เหาทะเล
หมายถึงดู ติด ๓.