ตัวกรองผลการค้นหา
บูรพ์,บูรพะ
หมายถึง[บูน, บูระพะ] ว. บุพ.
กาลัญญุตา
หมายถึง[กาลันยุตา] น. ความเป็นผู้รู้กาล. (ป.).
ยุรยาตร
หมายถึง[ยุระยาด] (กลอน) ก. เดิน, แผลงเป็น ยวรยาตร หรือ ยัวรยาตร ก็มี.
ขะยุก
หมายถึงก. ดันเข้าไปทีละน้อย ๆ; ยุหรือหนุนส่ง.
นหารุ
หมายถึง[นะหารุ] (แบบ) น. เส้น, เอ็น. (ป.; ส. สฺนายุ).
ประยุร,ประยูร
หมายถึง[ปฺระยุน, ปฺระยูน] น. เผ่าพันธุ์, เชื้อสาย, ตระกูล.
กระถั่ว
หมายถึงน. นกอีเพา. (พจน. ๒๔๙๓).
กาเรการ่อน
หมายถึงน. ต้นกะเรกะร่อน. (พจน. ๒๔๙๓).
ช้อนนาง
หมายถึงน. ต้นรางจืด. (พจน. ๒๔๙๓).
กะถัว
หมายถึงน. นกกระตั้ว. (พจน. ๒๔๙๓).
กาหัก
หมายถึงน. นกเงือก. (พจน. ๒๔๙๓).
ผกเรือก
หมายถึงน. ต้นไทร. (พจน. ๒๔๙๓).