ตัวกรองผลการค้นหา
ปีกกล้าขาแข็ง
หมายถึงก. พึ่งตัวเองได้, เป็นคำที่ผู้ใหญ่มักใช้กล่าวเชิงตำหนิติเตียนผู้น้อย.
ปีกตะไล
หมายถึงน. แผ่นไม้ไผ่บาง ๆ ที่ขดปิดหัวท้ายกระบอกตะไลเป็นรูปวงกลม.
ปีกไม้
หมายถึงน. ปีกทั้ง ๔ ข้างของซุงที่เลื่อยเปิดออก.
ปีกหมวก
หมายถึงน. ส่วนที่ยื่นออกมาโดยรอบของหมวกบางชนิด ดัดขึ้นลงได้.
ปีการศึกษา
หมายถึงน. ช่วงเวลาที่สถานศึกษาทำการสอนในรอบ ๑ ปี.
ปี่แก้ว
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง ที่แยกเป็นปี่แก้วน้อย.
ปีติ
หมายถึงน. ความปลาบปลื้มใจ, ความอิ่มใจ. (ป.; ส. ปฺรีติ).
ปี่นอก
หมายถึงน. ปี่ที่เล็กที่สุดในบรรดาปี่ ๔ ชนิดที่ใช้ในวงปี่พาทย์ คือ ปี่นอก ปี่นอกต่ำ ปี่กลาง และปี่ใน ยาวราว ๓๑ เซนติเมตร หัวท้ายกว้าง ๓.๕ เซนติเมตร.
ปี่นอกต่ำ
หมายถึงน. ปี่ชนิดหนึ่งที่ใช้ในวงปี่พาทย์ มีรูปร่างคล้ายปี่นอก ยาวราว ๓๔ เซนติเมตร กว้างราว ๓.๕ เซนติเมตร.
ปีบ
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Millingtonia hortensis L.f. ในวงศ์ Bignoniaceae ใบเป็นใบประกอบ ดอกยาว สีขาว กลิ่นหอม ดอกแห้งใช้ประสมยาสูบ, พายัพเรียก กาซะลอง, อีสานเรียก กางของ.
ปี่พาทย์
หมายถึงน. ชื่อเรียกวงดนตรีไทยที่มีปี่ ฆ้อง กลอง ตะโพน ผสมกัน มีขนาดวงอยู่ ๓ ขนาด คือ ปี่พาทย์เครื่อง ๕ ปี่พาทย์เครื่องคู่ ปี่พาทย์เครื่องใหญ่, พิณพาทย์ ก็เรียก.
ปีฬกะ
หมายถึง[-ละกะ] น. ฝี, ต่อม, ไฝ. (ป. ปีฬกา; ส. ปีฑกา).