ตัวกรองผลการค้นหา
กินเพรา
หมายถึง[-เพฺรา] น. กินอาหารมื้อเย็น.
ตระจัก
หมายถึง[ตฺระ-] ว. ตระชัก, เย็น. (ข. ตรฺชาก่).
บัดแมล่ง
หมายถึง[-มะแล่ง] น. เวลาบ่ายเย็น.
เยียบ
หมายถึงก. อาการที่รู้สึกเย็นจับขั้วหัวใจเพราะหวาดกลัวเป็นต้น, มักใช้ควบกับคำ เย็น เป็น เย็นเยียบ หรือ เยียบเย็น เช่น เข้าไปในป่าช้ากลางคืนรู้สึกเย็นเยียบ.
สายัณห์,สายาห์
หมายถึงน. เวลาเย็น. (ป. สายณฺห; ส. สายาหฺน).
เลียง
หมายถึงว. เย็น เช่น นํ้าล้นเลียงเอมโอช. (ม. คำหลวง วนปเวสน์).
รุมไข้
หมายถึงก. เอายาให้คนไข้กินเพื่อไม่ให้ตัวร้อนจัดหรือเย็นจัด.
เย็นเยียบ
หมายถึงว. อาการที่รู้สึกเย็นจับขั้วหัวใจเพราะหวาดกลัวเป็นต้น เช่น เข้าไปในป่าช้ากลางคืนรู้สึกเย็นเยียบ, เยียบเย็น ก็ว่า.
ทำวัตรค่ำ
หมายถึงก. ไหว้พระสวดมนต์ในตอนเย็นหรือคํ่า.
เรื่อย,เรื่อย ๆ
หมายถึงว. มีลักษณะอาการอันต่อเนื่องกันไปไม่ขาดระยะ เช่น ทำงานเรื่อยไม่หยุดเลย เดินไปเรื่อย ๆ พูดไปเรื่อย ๆ; เฉื่อย, เฉื่อย ๆ, เช่น ลมพัดมาเรื่อย ๆ เขาเป็นคนเรื่อย ๆ.
ชำงาย
หมายถึงก. ฉงน, สนเท่ห์, แคลงใจ, เช่น และเย็นตระชักสิชำงาย. (สมุทรโฆษ).
ไข้หัวลม
หมายถึงน. ไข้ที่มักเกิดเพราะถูกอากาศเย็นต้นฤดูหนาว.