ผลการค้นหา

นิด* *นิด *นิด*
คำไทย บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 47 รายการ

พณิช

หมายถึง[พะนิด] น. ผู้ค้าขาย, พ่อค้า. (ป., ส. วาณิช).
 พจนานุกรมไทย

เนาวนิต

หมายถึง[-วะนิด] น. นพนิต, เนยข้นชนิดหนึ่ง. (ป., ส. นวนีต).
 พจนานุกรมไทย

ระเค็ดระคาย

หมายถึงน. เค้าเงื่อนที่ทราบมานิด ๆ หน่อย ๆ แต่ยังยืนยันให้แน่นอนไม่ได้, ระแคะระคาย ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ระแคะระคาย

หมายถึงน. เค้าเงื่อนที่ทราบมานิด ๆ หน่อย ๆ แต่ยังยืนยันให้แน่นอนไม่ได้, ระเค็ดระคาย ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ธรณิศ,ธรณิศร,ธรณิศวร์

หมายถึง[ทอระนิด] (กลอน) น. ผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน, พระเจ้าแผ่นดิน. (ส.).
 พจนานุกรมไทย

วณิช

หมายถึง[วะนิด] น. พ่อค้า, ผู้ทำการค้า. (ป., ส. วาณิช).
 พจนานุกรมไทย

พิรี้พิไร

หมายถึงว. มัวทำโน่นนิดนี่หน่อย, อ้อยอิ่ง, ตะบิดตะบอย, เช่น ทำพิรี้พิไร มัวพิรี้พิไร.
 พจนานุกรมไทย

นิตย,นิตย-

หมายถึง[นิดตะยะ-] น. นิติ เช่น ผู้ชำนินิตยสาตรไสย. (ตะเลงพ่าย). (แผลงมาจาก นิติ).
 พจนานุกรมไทย

นิษกรม

หมายถึง[นิดสะกฺรม] (แบบ; กลอน) ก. เฉย, ปราศจากกิริยา, เช่น ใจเน่งนิษกรม. (อนิรุทธ์). (ส.).
 พจนานุกรมไทย

กระจิริด

หมายถึง[กฺระจิหฺริด] ว. เล็กนิด. (เทียบมลายู เกาะจิลฺ, เกะจิก = เล็ก).
 พจนานุกรมไทย

กระโบม

หมายถึงก. ตระโบม, โลมเล้า, กอด, เช่น ยักษ์ผยองโพยมแลกระโบมถนอมพนิดไคล. (สรรพสิทธิ์).
 พจนานุกรมไทย

พาณิชย,พาณิชย-,พาณิชย์

หมายถึง[พานิดชะยะ-, พานิด] น. การค้าขาย; ชื่อกระทรวงที่มีอำนาจหน้าที่เกี่ยวกับการพาณิชย์ และกิจการทางเศรษฐกิจที่เกี่ยวเนื่องกับการพาณิชย์รวมตลอดทั้งการซื้อขายและแลกเปลี่ยนสินค้า การควบคุมและส่งเสริมเกี่ยวกับกิจการค้าและการประกันภัย. (ส. วาณิชฺย; ป. วาณิชฺช).
 พจนานุกรมไทย

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด