ตัวกรองผลการค้นหา
ภา
หมายถึงน. แสงสว่าง, รัศมี. (ป., ส.).
มาภา
หมายถึง(แบบ) น. แสงจันทร์ เช่น มาพ่างมาภาเป็น ปิ่นแก้ว. (ยวนพ่าย). (ป. มา ว่า พระจันทร์ + อาภา ว่า แสงสว่าง).
รัศมี
หมายถึงน. แสงสว่างที่พวยพุ่งออกจากจุดกลาง, แสงสว่าง; เส้นที่ลากจากจุดศูนย์กลางของวงกลมไปถึงเส้นรอบวง. (ส.; ป. รํสิ).
กสิณ
หมายถึง[กะสิน] น. สมถกรรมฐานหมวดหนึ่งว่าด้วยอารมณ์ที่กำหนดธาตุ ๔ คือ ปฐวี (ดิน) อาโป (นํ้า) เตโช (ไฟ) วาโย (ลม), ว่าด้วยวรรณะ (สี) ๔ คือ นีล (สีเขียว) ปีต (สีเหลือง) โลหิต (สีแดง) โอทาต (สีขาว), ว่าด้วยอากาศ (ที่ว่าง) และ อาโลก (แสงสว่าง) รวมเป็น ๑๐ อย่าง. (ป.).
ภัสสร
หมายถึง[พัดสอน] น. แสงสว่าง, รัศมี. (ป.).
ภาณุ
หมายถึงน. แสงสว่าง; พระอาทิตย์. (ป.; ส. ภานุ).
โอภาส
หมายถึง[-พาด] น. แสงสว่าง; ความสุกใส, ความเปล่งปลั่ง. ก. ส่องแสง. (ป.).
ประภากร
หมายถึงน. ผู้ทำแสงสว่าง คือพระอาทิตย์. (ส.).
พรายทะเล
หมายถึงน. แสงสว่างที่เป็นแสงเรือง ๆ อยู่ที่เสากระโดงเรือ.
วิภาส
หมายถึงก. ส่องสว่าง, มีแสงสว่าง. (ส. วิภาสา ว่า แสง).
หรี่ตา
หมายถึงก. ทำตาให้หยีลงเพื่อให้แสงสว่างเข้าตาน้อยหรือเพื่อเป็นอาณัติสัญญาณบางอย่าง.
ธุมเพลิง
หมายถึง[ทุมเพฺลิง] น. แสงสว่างที่เกิดขึ้นในอากาศผิดธรรมดา.