ตัวกรองผลการค้นหา
ได้ยิน
หมายถึงก. รับรู้เสียงด้วยหู.
ฟ่อ,ฟ้อ,ฟ้อ
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างงูเห่าขู่.
แสบแก้วหู,แสบหู
หมายถึงก. อาการที่รู้สึกระคายหูเพราะเสียงดังหรือเสียงแหลมเกินขนาด เช่น เสียงรถจักรยานยนต์ดังแสบแก้วหู เสียงร้องกรี๊ด ๆ ฟังแล้วแสบหู.
ปรอย ๆ
หมายถึง[ปฺรอย] ว. ที่ตกเป็นระยะ ๆ ไม่หนาเม็ด (ใช้แก่ฝนตก) เช่น ฝนตกปรอย ๆ.
ขบไม่แตก
หมายถึงก. คิดไม่ออก, แก้ไม่ตก, (ใช้แก่ปัญหา).
กริ๊ง
หมายถึง[กฺริ๊ง] ว. เสียงแหลมเบาอย่างเสียงของแข็งเช่นแท่งโลหะกระทบกัน.
เครือ
หมายถึง[เคฺรือ] ว. ลักษณะของเสียงที่สั่นพร่าไม่แจ่มใส เรียกว่า เสียงเครือ.
ฟูดฟาด
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงหายใจแรง ๆ เวลาเหนื่อยมาก ๆ, ฟืดฟาด ก็ว่า.
ลุแก่อำนาจ
หมายถึงก. ตกอยู่ในอำนาจ, ใช้อำนาจ, เช่น ลุอำนาจโทสะ.
กระแสเสียง
หมายถึงน. เสียงที่แล่นไป, นํ้าเสียง.
กิก,กิ๊ก
หมายถึงว. เสียงของแข็งกระทบกัน.
ขึ้นหน้าขึ้นตา
หมายถึงก. มีชื่อเสียง, เด่น.