ตัวกรองผลการค้นหา
บริภัณฑ์
หมายถึง[บอริพัน] น. ผ้าทาบประกอบริมสบงหรือจีวรด้านกว้าง.
บัณฑุกัมพลศิลาอาสน์
หมายถึงน. แท่นหินมีสีดุจผ้ากัมพลเหลือง เป็นที่สถิตของพระอินทร์.
รัดทึบ
หมายถึงน. สายผูกอานล่ามรอบอกม้า มักทำด้วยผ้า.
ม้วน
หมายถึงก. หมุนพันเข้าไปให้มีลักษณะกลมอย่างรูปทรงกระบอก. น. ลักษณนามเรียกสิ่งของเช่นผ้าหรือกระดาษที่ขดหรือพันห่อตัวอยู่ เช่น ผ้าม้วนหนึ่ง กระดาษ ๒ ม้วน.
ซื้องัวหน้านา ซื้อผ้าหน้าหนาว
หมายถึง(สำ) ก. ซื้อของไม่คำนึงถึงกาลเวลา ย่อมได้ของแพง, ทำอะไรไม่เหมาะกับกาลเวลา ย่อมได้รับความเดือดร้อน.
คลุมโปง
หมายถึงก. กิริยาที่เอาวัตถุเช่นผ้าคลุมมิดทั้งหัวทั้งตัวหรือเกือบทั้งตัว.
ถกเขมร
หมายถึงก. นุ่งผ้าโจงกระเบนดึงชายให้สูงร่นขึ้นไปเหนือเข่า, ขัดเขมร ก็ว่า.
เทพทัณฑ์
หมายถึง[เทบพะ-] น. ไม้มีปลายพันผ้าสำหรับชุบนํ้ามันจุดไฟในพระราชพิธีกัตติเกยา.
ผ้าถุง
หมายถึงน. เครื่องนุ่งของผู้หญิง ซึ่งใช้ผืนผ้าเย็บริมด้านข้างให้ติดกัน.
มุ้ง
หมายถึงน. ผ้าหรือสิ่งอื่นที่ทำขึ้นสำหรับกางกันยุงหรือป้องกันยุง, ลักษณนามว่า หลัง.
ลินิน
หมายถึงน. ผ้าทอด้วยใยป่านชนิดหนึ่งที่มาจากต้นแฟลกซ์. (อ. linen).
ศิโรเวฐน์
หมายถึงน. ผ้าโพก. (ส. ศิโรเวษฺฏ, ศิโรเวษฺฏน; ป. สิโรเวน).