ตัวกรองผลการค้นหา
ปราชญา
หมายถึง[ปฺราดยา] น. ปัญญา. (ส. ปฺรชฺา; ป. ปญฺา).
ลูกเคล้า
หมายถึงน. ชื่อหญ้าชนิดหนึ่งใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).
หมากหอมควาย
หมายถึงน. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่งใช้ทำยา. (พจน. ๒๔๙๓).
พิษนาศน์
หมายถึง[พิดสะหฺนาด] น. ชื่อเครื่องยาไทยชนิดหนึ่ง. (ส. วิษนาศน).
มหาละลาย
หมายถึงน. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่งใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).
ลิ้นจะกวด
ลูกกลอน
หมายถึงน. เม็ดยาเปียก ๆ ที่ปั้นเป็นก้อนกลมเพื่อกลืนกิน.
นมกระแชง
หมายถึงน. ต้นไม้เถาชนิดหนึ่ง ใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).
นรีเวชวิทยา
หมายถึง[-เวดวิดทะยา] น. วิชาว่าด้วยโรคเกี่ยวกับระบบการสืบพันธุ์ของสตรี.
ปะโลง
หมายถึงน. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่ง ใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).
ร่อนทอง
หมายถึงน. ชื่อว่านชนิดหนึ่ง ใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).
ไล่ลม
หมายถึงก. ทำให้ลมหรือแก๊สออกจากร่างกายโดยวิธีใช้ยาหรือนวดเป็นต้น.