ตัวกรองผลการค้นหา
เจื่อน
หมายถึงก. เข้าหน้าไม่สนิทเพราะห่างเหินไปนาน เช่น หมู่นี้เขาเจื่อนไป, เจิ่น ก็ว่า; วางหน้าไม่สนิทเพราะกระดากอายเนื่องจากถูกจับผิดได้เป็นต้น เช่น หน้าเขาเจื่อนไป, เรียกหน้าที่มีลักษณะเช่นนั้นว่า หน้าเจื่อน.
เจือปน
หมายถึงก. เอาส่วนน้อยประสมลงในส่วนมากเพื่อให้ระคนปนเป็นอันเดียวกัน.
เจ
หมายถึงน. อาหารที่ไม่ปรุงด้วยเนื้อสัตว์ และผักบางชนิดเช่นกระเทียม กุยช่าย ผักชี, แจ ก็ว่า. (จ. ว่า แจ).
เจดีย,เจดีย-,เจดีย์,เจดีย์
หมายถึง[-ดียะ-] น. สิ่งซึ่งก่อเป็นรูปคล้ายลอมฟาง มียอดแหลม บรรจุสิ่งที่นับถือมีพระธาตุเป็นต้น, สิ่งหรือบุคคลที่เคารพนับถือ. (ป. เจติย; ส. ไจตฺย).
เจติย,เจติย-
หมายถึง[-ติยะ-] (แบบ) น. เจดีย์. (ป.).
เจนจบ
หมายถึงว. ชำนาญทั่ว, รอบรู้, ได้พบได้เห็นมามาก.
เจนจัด
หมายถึงก. สันทัด,ชำนาญ, มีประสบการณ์มาก, จัดเจน ก็ว่า.
เจนใจ
หมายถึงว. ขึ้นใจ, แม่นยำในใจ.
เจ็บแค้น
หมายถึงก. ผูกใจเจ็บ.
เจ็บช้ำน้ำใจ
หมายถึงก. เจ็บใจ, สะเทือนใจ.
เจ็บปวด
หมายถึงก. รู้สึกเจ็บใจเพราะผิดหวัง.
เจริญ
หมายถึง[จะเริน] ก. เติบโต, งอกงาม, ทำให้งอกงาม, เช่น เจริญทางพระราชไมตรี เจริญสัมพันธไมตรี, มากขึ้น; ทิ้ง เช่น เจริญยา, จำเริญยา ก็ว่า; ตัด เช่น เจริญเกศา, จำเริญเกศา ก็ว่า; สาธยาย, สวด, (ในงานมงคล) เช่น เจริญพระพุทธมนต์.