ตัวกรองผลการค้นหา
จุกยา
หมายถึงก. เอายาจืดหรือยาฉุนทำเป็นก้อนกลม ๆ จุกไว้ที่มุมปาก.
จุกโรหินี
หมายถึง[จุกกะ-] น. ชื่อไม้อิงอาศัยชนิด Dischidia rafflesiana Wall. ในวงศ์ Asclepiadaceae เกาะเลื้อยบนต้นไม้ มีนํ้ายางขาว ใบเป็นรูปถุง กลวงใน ออกเป็นกระจุก รากใช้ทำยาได้, พุงปลา หรือ พุงปลาช่อน ก็เรียก, พายัพเรียก กล้วยไม้.
จุ่ง
หมายถึงก. จง, คำช่วยกริยาบอกความบังคับหรือความหวัง.
จุ้งจัง
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. อาหารอย่างหนึ่ง ทำด้วยปลาเล็ก ๆ หมักเกลือกับข้าวคั่ว อย่างเดียวกับปลาจ่อม ใช้เป็นเครื่องจิ้ม, จิงจัง หรือ จิ้งจัง ก็ว่า.
จุฑามาศ
หมายถึงน. หย่อมผมกลางกระหม่อม. (ส.).
จุดหลอมเหลว
หมายถึงน. อุณหภูมิที่เกิดภาวะสมดุลระหว่างของแข็งกับของเหลว ณ ความกดมาตรฐาน ๑ บรรยากาศ, อุณหภูมิที่ของแข็งเปลี่ยนสถานะเป็นของเหลว ณ ความกดมาตรฐาน ๑ บรรยากาศ, (อุณหภูมินี้เป็นอุณหภูมิเดียวกับจุดเยือกแข็งของสารเดียวกัน). (อ. melting point).
จุดอิ่มตัว
หมายถึงน. ขีดขั้นที่อากาศสามารถรับไอนํ้าไว้ได้เต็มที่ ณ อุณหภูมิใดอุณหภูมิหนึ่ง ถ้าได้รับเกินขีดขั้นนี้ ไอนํ้าที่ได้รับเกินมาจะควบแน่นเป็นหยดนํ้า. (อ. saturation point).
จุทสมสุรทิน
หมายถึงน. วันที่ ๑๔ ทางสุริยคติ.
จุ่น
หมายถึงว. ลักษณะสะดือที่โปนออกมา เรียกว่า สะดือจุ่น.
จุนสี
หมายถึง[จุนนะสี] น. เกลือปรกติชนิดหนึ่ง ชื่อ คิวปริกซัลเฟต (CuSO4) เมื่อเป็นผลึกมีสูตร CuSO4·5H2O ลักษณะเป็นผลึกสีนํ้าเงิน ใช้ประโยชน์ในการชุบทองแดงด้วยไฟฟ้า ใช้เป็นสารฆ่าเชื้อรา ฆ่าลูกนํ้า, คนทั่วไปเข้าใจว่าเกิดจากสนิมทองแดง.
จุ๊บ
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงดูดปาก. ก. (ปาก) จูบ, ดูด.
จุมพิต
หมายถึง[-พิด] ก. จูบ. (ป.; ส. จุมฺพิต ว่า จูบด้วยปาก).