ผลการค้นหา

ขวางหูขวางตา* *ขวางหูขวางตา *ขวางหูขวางตา*
คำไทย บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 857 รายการ

ขื่อ

หมายถึงน. ชื่อไม้เครื่องบนสำหรับยึดหัวเสาด้านขวาง; เครื่องจองจำนักโทษ ทำด้วยไม้มีช่องสำหรับสอดมือหรือเท้าแล้วมีลิ่มตอกกำกับกันขื่อหลุด; เรียกกระดูกเชิงกรานที่ขวางอยู่ด้านหน้า.
 พจนานุกรมไทย

เดียรัจฉาน

หมายถึง[-รัดฉาน] น. สัตว์เว้นจากมนุษย์ เช่นหมู หมา วัว ควาย (มักใช้เป็นคำด่า), ใช้ว่า ดิรัจฉาน หรือ เดรัจฉาน ก็มี. (ป. ติรจฺฉาน ว่า ขวาง, ติรจฺฉานคต ว่า สัตว์มีร่างกายเจริญโดยขวาง).
 พจนานุกรมไทย

มัวซัว

หมายถึงว. ไม่ผ่องใส, ไม่แจ่มใส, ไม่เบิกบาน, ไม่สดชื่น, เช่น หูตามัวซัว ผ้าสีตกมัวซัว.
 พจนานุกรมไทย

ฉทวาร

หมายถึง[ฉะทะวาน] น. ทวารทั้ง ๖ คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ.
 พจนานุกรมไทย

กกหู

หมายถึงน. บริเวณหลังใบหู.
 พจนานุกรมไทย

ได้ยิน

หมายถึงก. รับรู้เสียงด้วยหู.
 พจนานุกรมไทย

โสต,โสต-,โสต-

หมายถึง[โสด, โสตะ-] น. หู, ช่องหู. (ป.; ส. โศฺรตฺร).
 พจนานุกรมไทย

เทวดา

หมายถึง[เทวะ-] น. พวกชาวสวรรค์ที่มีตาทิพย์ หูทิพย์ และกินอาหารทิพย์. (ป., ส. เทวตา).
 พจนานุกรมไทย

ลิ้นตวัดถึงใบหู,ลิ้นตวัดถึงหู

หมายถึง(สำ) ว. ที่พูดจาตลบตะแลงเชื่อไม่ได้.
 พจนานุกรมไทย

โศรตร

หมายถึง[โสฺรด] น. หู, ช่องหู. (ส. โศฺรตฺร; ป. โสต).
 พจนานุกรมไทย

พาน

หมายถึงก. พบปะ มักใช้เข้าคู่กับคำ พบ เป็น พบพาน หรือ พานพบ, เช่น ไม่ได้พบพานเสียนาน; ขวาง, กีดขวาง, ขึงขวาง, เช่น เอาเชือกมาพานไว้ เมื่อคนมาปะทะก็จะล้มลง, กั้นไว้ เช่น พานคนข้างหลังไว้, ระให้หมดไป เช่น เอาไม้กวาดพานหยากไย่.
 พจนานุกรมไทย

อัญชนะ

หมายถึงน. ยาตา, ยาหยอดตา. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด