ตัวกรองผลการค้นหา
เมรุมาศ
หมายถึง[เมรุมาด] น. เมรุทอง, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระเมรุมาศ.
หามรุ่งหามค่ำ
หมายถึงว. ตลอดวันตลอดคืน เช่น เที่ยวหามรุ่งหามค่ำ.
กลุ้มรุม
หมายถึงก. ประดังห้อมล้อมเข้ามา.
มรุ
หมายถึงน. เทวดาพวกหนึ่ง. (ป.; ส. มรุต).
กลดพระสุเมรุ
หมายถึงน. ท่ารำละครท่าหนึ่ง อยู่ในอันดับว่า สารถีชักรถ กลดพระสุเมรุ ตระเวนเวหา. (ฟ้อน).
นาคเกี่ยว,นาคเกี้ยว,นาคเกี่ยวพระสุเมรุ
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
มรุต
หมายถึงน. เจ้าแห่งพายุ, เจ้าแห่งลม; เทวดาพวกหนึ่ง. (ส.).
ม่านเมรุ
หมายถึงน. ม่านที่แขวนห้อยไว้ที่เสาเมรุทั้ง ๔ ด้าน.
เมรุ,เมรุ-
หมายถึง[เมน, เม-รุ-] น. ชื่อภูเขากลางจักรวาล มียอดเป็นที่ตั้งแห่งเมืองสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ซึ่งพระอินทร์อยู่; ที่เผาศพ เดิมผูกหุ่นทำเป็นภูเขาตั้งที่เผาขึ้นบนนั้น ของหลวงทำเป็นเรือนโถง เครื่องยอดหรือมณฑปครอบที่เผา เรียกว่า พระเมรุ, ต่อมาเรียกที่เผาศพทั่วไปทั้งมียอดและไม่มียอดว่า เมรุ. (ป.).
สะเก็ดตีนเมรุ
หมายถึง(ปาก) ก. เลวมาก, ไม่มีค่า, เช่น เขาเป็นพวกสะเก็ดตีนเมรุ จะอบรมสั่งสอนอย่างไรก็ไม่ได้ดี.
ชุมรุม
หมายถึงน. ที่พัก, ที่อาศัย.
หมายถึงน. ทะเลทราย, ที่กันดารนํ้า. (ป., ส.).